अशा एखाद्या तळ्याच्या काठी ....

अशा एखाद्या तळ्याच्या काठी बसून राहावे मला वाटते
जिथे शांतता स्वत:च निवारा शोधीत थकून आली असते

जळाआतला हिरवा गाळ निळ्याशी मिळून असतो काही
गळून पडत असताना पान मुळी सळसळ करीत नाही

सावल्यांना भरवीत कापरे जलवलये उठवून देत
उगीच उसळी मारून मासळी मधूनच वर नसते येत

पंख वाळवीत बदकांचा थवा वाळूत विसावा घेत असतो
दूर कोपर्‍यात एक बगळा ध्यानभंग होऊ देत नसतो

हृदयावरची विचाराची धूळ हळूहळू जिथे निवळत जाते
अशा एखाद्या तळ्याच्या काठी बसून राहावे मला वाटते

दिवस हे पाखरासारखे असतात ....

दिवस हे पाखरासारखे असतात !

भुर्रकण उडून जातात !

आणि उरतात फक्त पिसं....आठवणींची

काही काळी ; काही पांढरी; काही रंगीत !

काही मऊ; काही खरबरीत !

खरं तर ही पीसच जपून ठेवायची असतात....

आणि ती गुंफून तयार करायची असते चटई!

आयुष्याच्या संध्याकाळी निवांत बसायला !...